حفظ وزن مناسب
داشتن اضافه وزن (عدم حفظ وزن مناسب)، بخصوص اگر به همراه چاقی شکمی باشد، منجر به افزایش ریسک بیماریهای قلبی خواهد شد.
بیماری‌هایی چون فشار خون بالا، اختلالات چربی خون و دیابت، همگی با اضافه وزن ارتباط دارند و خود می‌تواند منجر به افزایش ریسک بیماریهای قلبی شوند.
سنرم متابولیک که ترکیبی از چربی دور شکم، پرفشاری خون و زیاد بودن سطوح خونی قند و تری گلیسیرید نیز عامل خطر محسوب می‌شود.
یک راه محاسبه اینکه آیا وزن ما مناسب است یا خیر،
اندازه‌گیری شاخص توده بدنی (Body Mass Index) است که دربرگیرنده‌ی وزن و قد بوده، تعیین می‌کند ما دارای درصد چربی مناسب یا نامناسبی در بدن هستیم.
BMI بیشتر یا مساوی 25 عموماً نشانگر احتمال کلسترول بالا، فشار خون بالا و افزایش ریسک سکته قلبی و مغزی است.
BMI شاخص خوبی است اما کاملاً دقیق نیست. از آنجا که وزن عضله بیش از چربی است، ممکن است افراد عضلانی دارای BMI بالا باشند بدون اینکه ریسک بیماری قلبی در آنها بیشتر باشد. در این موارد، اندازه‌گیری دور کمر می‌تواند چاقی شکمی را نشان دهد و لذا از دقت خوبی برخوردار است.
دور کمر بیش از 6/101 سانتی متر در مردان و بیش از 9/88 سانتی‌متر در زنان، به عنوان اضافه وزن در نظر گرفته می‌شود. حتی یک کاهش وزن اندک می‌تواند مفید باشد. کاهش وزن تنها به اندازه 3 تا 5% می‌تواند قند خون و تری‌گلیسیرید را کاهش دهد و از ریسک بروز دیابت بکاهد. کاهش وزن به مقداری بیش از این، می‌تواند فشار خون و سطوح کلسترول را کاهش دهد.
همچنین ببینید:
نقش رژیم غذایی و تغذیه سالم در کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی-عروقی
نقش سیگار و سایر دخانیات در افزایش ریسک ابتلا به بیماریهای قلبی-عروقی
